دکتر حسین نواب, بنیانگذار دندان پزشکی نوین ایران
طراح جامعه دندان پزشکی ایران، درمیان اعضای مؤسس جامعه - سال 1342 ایرانی
 

دکتر حسین نواب

او طراح و عضو مؤسسین جامعه دندان پزشکی ایران، بنیانگذار دانشکده دندان پزشکی دانشگاه ملی (دانشگاه بهشتی) و بنیانگذار دندان پزشکی نوین در ایران است.

دکتر نواب سه دوره دبیر جامعه دندان پزشکی ایران بود.

متولد 23 اردیبهشت ماه 1301 در شهرضا، تحصیلات ابتدایی را در شهرضا و تحصیلات متوسطه را در دبیرستان سعدی اصفهان گذراند.

در خرداد ماه 1325 از دانشکده دندان پزشکی دانشگاه تهران فارغ التحصیل شد و با معدل 19 و 33 صدم به عنوان شاگرد اول آن دوره معرفی گردید و در تاریخ 4/12/1325 موفق به اخذ مدال درجه اول علمی شد.

پس از انجام خدمت وظیفه در اصفهان در سال 1326 درمسابقه دستیاری بخش پروتز شرکت نمود و از تاریخ 20/11/1326 به عنوان دستیار در بخش پروتز مشغول خدمت شد.سپس مراحل رئیس درمانگاهی، رئیس درمانگاهی با حق آموزش، تدریس نظری پروتز ثابت، دست تمام، پروتز پارسیل متحرک و در تاریخ 5/3/1336 به سمت دانشیاری کرسی پروتز، در تاریخ 15/3/1338 به عنوان رئیس بخش وابسته و از آن تاریخ تصدی کرسی پروتز متحرک را به عهده گرفت و در سال 1344 به مقام استادی پروتز دانشکده دندان پزشکی دانشگاه تهران مفتخر شد.
در سال 1344 استاد و مدرس پروتز دانشکده دندن پزشکی ملی(شهید بهشتی) و رئیس آن دانشکده.
دکتر حسین نواب مبتکر و طراح جامعه دندان پزشکی ایران، بنیانگذار دانشکده دندان پزشکی دانشگاه ملی(دانشگاه بهشتی) و بنیانگذار دندان پزشکی نوین در ایران است.

تا سال 1324 دندان پزشکان و به عبارت دیگر دندان سازان چه در دستگاه اداری و چه در اجتماع در حد پزشکان حرمت نداشتند به طوری که در شروع استخدام دولتی، دندان پزشکان تحصیل کرده با یک رتبه پایین تر از پزشک استخدام می شدند و در کلیه سازمان های اداری حتی در دانشکده دندان پزشکی که از سال 1335 استقلال پیدا کرد، مسئول دانشکده تحت سرپرستی رئیس وقت دانشکده با سمت معاونت فنی انجام وظیفه می کرد و دکتر حسین نواب تونست با تلاش خستگی ناپذیر این تبعیض را از بین ببرد.
او مردی خوش فکر، مبتکر، پر حوصله و پایبند اصول بود که هیچ گاه هدف خدمت به مردم را از نظر دور نداشت.  او دوستی صمیمی و مهربان و با گذشت و با صفا بود. او در ایجاد رابطه با اطرافیان استعداد خاصی داشت و نمی خواست کسی را از خود برنجاد.
دکتر نواب سه دوره (دوره اول و دوم و چهارم) و جمعاً به مدت سه سال و سه ماه و ده روزسمت دبیری جامعه را به عهده داشت و بارها مورد تقدیر و تشویق هیٱت مدیره های بعدی جامعه قرار گرفت ملی هیچگاه حق خدمت صادقانه او ادا نشد.
دکتر حسین نواب علاوه بر مقالات متعدد در مجله های علمی دارای تالیفاتی است که عبارتند از:
اینله و اونله در سال 1330-طرح ریزی پروتز پارسیل-دست تمام فوری با همکاری دکتر آشوت به صورت پلی کپی-کورون های چینی(پلی کپی)-کورون های فلزی(پلی کپی)-فرهنگ لغات دندان پزشکی  با همکاری دکتر دادمنش-اصول مقدماتی پروتز با همکاری دکتر دادمنش.
دکتر حسین نواب سرانجام در ششم شهریور ماه 1370 در آمریکا دار فانی را وداع گفت.

قسمتی از نامة شادروان دکتر حسین نواب به استاد دکتر مصفا
«... برای عموم همکاران حتی برای کسانی که در حساس ترین شرایط تیشه به ریشة جامعه- دندان پزشکی ایران- می زدند، احترام دارم. به خصوص در مورد مخالفین معتقدم حتماً دلایلی برای این مخالفت ها داشته اند که متاسفانه بعضی از گردانندگان جامعه منجمله خودم، از آن دلایل بی اطلاع ماندیم.
اگر کاری انجام گرفته و موفقیتی نصیب شده است، کار فردی نبوده بلکه کار دسته جمعی بوده است. چرا باید عاشق افکار و عقاید خودمان باشیم و گوشمان را بر روی حرف دیگران ببندیم و با سخنان سخیف و ناخوش آیند به مجادله با یک دیگر برخیزیم.
آیا شایسته نیست با هم مهربان تر باشیم و با هم آرام تر سخن گوئیم و اگر دگراندیشی هست که هست و باید باشد، با سعة صدر و کرامت و بزرگواری و با ادب و متانت و  با رعایت احترام با یکدیگر در میان نهیم.
از همکاری که از گذشته یاد می کرد و تنها گفت  که نمی توانم فراموش کنم ولی می توانم گذشت کنم، یاد بگیریم.
ما جسارت انتقاد کردن را آموخته ایم. امیدوارم توان انتقاد پذیریمان رشد کند و پذیرای هر گونه انتقاد زنده باشیم.
الهی دشمنان دادند دست دوستی با هم  -   چرا ما دوستان پیوسته در پیکار هم باشیم
 

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: