رسول خدا صلی الله علیه و آله وسلم : «آیا به شما خبر دهم از دعایی که هر گاه غم و گرفتاری پیش آمد آن دعا را بخوانید گشایش حاصل شود؟» اصحاب گفتند: آری ای رسول خدا. آن حضرت فرمود: «دعای یونس که طعمه ماهی شد: لا اِلهَ اِلاّ أَنْتَ سُبْحانَکَ اِنّی کُنْتُ مِنَ الظَّالِمِینَ.» [2]

3 . امام صادق علیه السلام : «عجب دارم از کسی که غم زده است چطور این دعا را نمی خواند لا اِلهَ اِلاّ أَنْتَ سُبْحانَکَ اِنّی کُنْتُ مِنَ الظّالِمِینَ» چرا که خداوند به دنبال آن می فرماید: «فَاسْتَجَبْنَا لَهُ وَنَ 

مرحوم کلینی نقل می کند: مردی خراسانی بین مکه و مدینه در ربذه به امام صادق علیه السلام برخورد و عرضه داشت: فدایت شوم من تاکنون فرزنددار نشده ام، چه کنم؟

حضرت فرمود: «هر گاه به وطن برگشتی و خواستی به سوی همسرت روی،آیه وَذَا النُّونِ إِذ ذَهَبَ مُغاضِباً فَظَنَّ أَنْ لَنْ نَقْدِرَ عَلَیْهِ فَنادی فِی الظُّلُماتِ أَنْ لا إِلهَ إِلاّ أَنْتَ سُبْحانَکَ إِنِّی کُنْتُ مِنَ الظّالِمِینَرا تا سه آیه بخوان، إن شاء اللّه فرزنددار خواهی شد

????قوارع القرآن، ص67.

[2] . کشاف، ج3 ص132، پاورقی.

[3] . خصال، ص218.

[4] . کافی، ج6، ص10 

شب بود. سال‏های سال از شب می‏گذشت. مردمانی همه محکوم به ناموزونی روزگار خویش، با دست‏های سیاهشان زندگی را زنده به گور می‏کردند. صدایی حتی اگر از آسمان می‏آمد، در طنین نعره‏های مست و واژه‏های جاهل گم بود. سرزمین بود و قحط سالی آدمی... و خدا ناگفته مانده بود در سنگ سنگ آن دل‏های پشت به آفتاب.